Onderscheidend
Musselkanaal heeft unieke winkels en bedrijven.
Bedrijven die bekendheid genieten in de regio en al generaties een onderscheidend aanbod voeren. Gerund door lokale ondernemers.

Ondernemer
Maar wie is die ondernemer? Wat inspireert diegene en waarvoor staat hij/zij? De serie ‘in de spotlight’ geeft je een inkijkje in de mens achter het bedrijf.

Met vandaag in de hoofdrol: Egbert Pot.

Op het eerste gezicht lijkt Autobedrijf Pot niet zo groot. Maar schijn bedriegt. Het plein strekt zich helemaal uit tot aan de woonwijk aan de Floralaan, en de showroom, werkplaats en kantoren zijn verdeeld over verschillende panden.
Eigenaar Egbert Pot staat te sleutelen aan een auto wanneer ik binnenstap, maar wanneer we hebben plaatsgenomen in zijn ruime kantoor neemt hij alle tijd voor ons gesprek.

Dit bedrijf bestaat al meer dan dertig jaar?

Al zevenendertig! Ik ben in 1976 begonnen bij Citroën Rave. In 1980 ben ik getrouwd en in hetzelfde jaar bedrijfsleider geworden van een autobedrijf in Tweede Exloërmond. Toen dacht ik: “Dit kan ik ook wel voor mezelf”. Mijn schoonvader tipte dit pand, het stond leeg nadat Toyota Trip was verhuisd naar Nieuw-Buinen. In 1982 heb ik daar de woning, showroom en werkplaats van gekocht.

Suzuki

Ik ben helemaal alleen begonnen, en ben na drie jaar Austin Rover-dealer geworden. Eind jaren tachtig heb ik iemand in dienst genomen, en later nog iemand. In de jaren negentig ging het Rover-concern failliet, ik heb daarna een paar jaar alle merken gevoerd.

Op een gegeven moment zei ik tegen mijn vrouw: “Als ik nou nog een keer Suzuki kan krijgen…”. In die periode sloten zowel Philips Stadskanaal als de puzzelfabriek in Ter Apel hun deuren. Enorme werkloosheid was het gevolg. Dus liepen er meer mensen rond met een kleine portemonnee voor een Suzuki, dan voor een ‘dikke’ Rover.

En alsof het zo moest zijn, stond er kort daarna een advertentie in het Bovag-blad met de mededeling dat er een dealer voor Suzuki werd gezocht. Toen ben ik dealer geworden van Suzuki. En dat liep super. Kleine auto’s doen het gewoon altijd goed.

Nu werk ik in mijn eentje en ben ik service-dealer. Dat betekent dat ik in dit rayon de service van alle Suzuki’s doe. Zonder verplichtingen aan de verkoop. Ik volg cursussen, opleidingen, heb het speciale gereedschap enzovoort. En ik houd mijn vaste klantenkring.

Op jullie website staat ‘We willen een open bedrijf zijn’

Ja! Als er mensen zijn die de garage in willen tijdens de reparatie van hun auto, is dat prima.

De saamhorigheid tussen onze klanten is groot. We hebben bijvoorbeeld één keer per jaar een zogenaamde ‘Winterscan’. Klanten mogen dan langskomen voor een gratis controle van hun Suzuki, om hem winterklaar te maken. Er komen dan zo’n tachtig klanten langs! Het staat hier dan helemaal vol. De mensen zitten hier gezellig in de garage koffie te drinken.

Dat is echt een leuke dag. We hebben dan hulp van onder andere onze twee kinderen plus aanhang. In totaal lopen we hier dan met een man of acht om onder andere het verkeer te regelen.

Zijn uw kinderen ook bij de zaak betrokken?

Ik heb een zoon en een dochter. Mijn zoon geeft les op de Landbouwhogeschool in Dronten, en mijn dochter is beleidsmedewerker bij Bouwend Nederland. Zij is getrouwd en haar echtgenoot heeft in Stadskanaal een autobedrijf: Auto Rivo. Een prachtig bedrijf.

Geen overnamekandidaten dus?

Inderdaad, het bedrijf wordt niet overgenomen. Dat is jammer natuurlijk. Ik ben net 65 geworden, heb kleinkinderen en wil weleens een dag minder werken.

Ik zou dit bedrijf graag willen verkopen! Of eventueel verhuren. Het is super onderhouden, de werkplaats is in 2014 nog verbouwd. Vloerverwarming, nieuwe bruggen enzovoort.

Kleinkinderen

We hebben twee kleindochters, van vier en twee jaar. Eén keer in de veertien dagen heeft mijn vrouw ze een dag. Zij werkt nu nog bij Lefier, maar helaas maar tot 1 januari 2020. Zij heeft daar meer dan 30 jaar gewerkt en zal het werk en haar collega’s erg missen na zoveel jaren.

Ontspanning

Ik heb tweeënveertig jaar bij de vrijwillige politie in Drenthe gewerkt. Expres niet hier in de buurt, waar ik bekenden tegen zou kunnen komen. In 1976 ben ik daar begonnen en heb het erg leuk gehad. Ik deed precies hetzelfde werk als de gewone agenten. Ik heb veel diensten en evenementen gedraaid. Zo ben ik bijvoorbeeld wel 20 jaar bij de TT geweest en later bij het Piratenfestival. Orde en handhaving, maar ook dingen als auto-ongelukken. Daar moet je tegen kunnen. Maar het meeste is leuk! Het geeft veel voldoening.

Sinds twee jaar ben ik gestopt. In de laatste jaren zijn de eisen zwaarder geworden. Vier keer per jaar een dag naar Zuidlaren voor bijscholing, schietinstructies, tien extra sportdagen erbij. Toen ben ik gestopt. Ik moest de zaak ervoor op slot doen omdat ik in mijn eentje ben. En de leeftijd gaat inmiddels een rol spelen.

Verder doe ik veel vrijwilligerswerk bij de Protestantse Kerk hier in Musselkanaal. Dat is ook ontspanning. Zo ben ik jaren voorzitter van commissie van beheer geweest. Mijn vrouw is er ook actief bij betrokken, zij is scriba en doet er ook veel vrijwilligerswerk.

Van landbouw naar auto’s

In mijn privétijd ligt mijn interesse niet zozeer bij auto’s, maar meer bij antieke landbouwvoertuigen. Ik ben een boerenzoon, en heb de landbouwschool gevolgd, net als mijn broer. Uiteindelijk heeft hij de boerderij van mijn ouders overgenomen, en ben ik overgestapt naar de auto’s.

Maar ik heb altijd ontzettend veel plezier aan dit bedrijf gehad en ga nog iedere dag met plezier naar het werk!

We sluiten het gesprek af als de schoonzoon van Egbert binnenkomt met in zijn kielzog diens dochtertje. Ze is net jarig geweest en vertelt dat ze een auto heeft gekregen, al bedoelt ze een loopfietsje. Duidelijk familie van haar opa.

Annelies
Verantwoordelijk voor het interview is Annelies (personal promotor van jouw bedrijf) Langenburg.